சோசலிச பாதகையின் கீழ்

 சோவியத்துகளின் இரண்டாவது அனைத்து ரஷ்ய காங்கிரசில்  (1910-1968) லெனின் ஆற்றிய உரை

தோழர்களே, ஜனநாயகம், சோவியத் ஆட்சியதிகாரம் பற்றிய பிரச்சினை குறித்து நாங்கள் சுருக்கமாக விவாதித்தோம். இந்த விவாதம் சோவியத் குடியரசின் எரியும் நடைமுறை, அன்றாட பிரச்சினைகளில் இருந்து வெகுதூரம் விலகி இருந்தது என்று முதல் பார்வையில் தோன்றினாலும், அது பயனற்றது அல்ல என்றே நான் நினைக்கிறேன். தோழர்களே, உலகெங்கிலுமான தொழிலாளர் அமைப்புகளிலும், மிக அடிக்கடி முதலாளித்துவ நாடாளுமன்றங்களிலும், எவ்வாறாயினும், முதலாளித்துவ நாடாளுமன்றங்களுக்கான தேர்தல்களின் போதும், ஜனநாயகம் குறித்தும், பலர் அதை உணராவிட்டாலும், பழைய முதலாளித்துவ ஜனநாயகம் குறித்தும், புதிய சோவியத் அதிகாரம் குறித்தும் இன்று அதே அடிப்படை விவாதம் நடக்கிறது. 

பழைய முதலாளித்துவ ஜனநாயகம் - புதிய சோவியத் அதிகாரம். பழைய அல்லது முதலாளித்துவ ஜனநாயகம் சுதந்திரத்தையும் சமத்துவத்தையும் பிரகடனம் செய்கிறது, ஒரு நபர் எதையும் உடைமையாக வைத்திருக்கிறாரா இல்லையா என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், அவர் மூலதனத்தின் உரிமையாளராக இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் பொருட்படுத்தாமல்; தனியார் உடைமையாளர்களுக்கு நிலத்தையும் மூலதனத்தையும் விற்பதற்கான சுதந்திரத்தையும், தங்கள் தொழிலாளர்களின் கைகளை ஒரு முதலாளிக்கு விற்க முடியாதவர்களுக்கு சுதந்திரத்தையும் அது பிரகடனம் செய்கிறது.

தோழர்களே, நமது சோவியத் ஆட்சியதிகாரம் அந்தச் சுதந்திரத்திலிருந்தும் சமத்துவத்திலிருந்தும் தீர்மானகரமாக முறித்துக் கொண்டு விட்டது (கைதட்டல்) சுதந்திரத்தையும் சமத்துவத்தையும் முதலாளித்துவ வழியில் புரிந்து கொள்ளும் சோஷலிஸ்டுகள் சோஷலிசத்தின் கருவையும், ஏபிசியையும், சோஷலிசத்தின் அனைத்து உள்ளடக்கத்தையும் மறந்து விட்டார்கள் என்று உழைக்கும் மக்களுக்குச் சொல்லியிருக்கிறது. நாங்களும், இன்னும் சோஷலிசத்தைக் காட்டிக் கொடுக்காத அனைத்து சோசலிஸ்டுகளும், சுதந்திரம் மற்றும் சமத்துவத்தைப் பற்றிப் பேசும் முதலாளித்துவ சமுதாயத்தின் பொய்கள், மோசடி மற்றும் பாசாங்குத்தனத்தை எப்போதும் அம்பலப்படுத்தியுள்ளோம், அல்லது எப்படியும், தேர்தல்களின் சுதந்திரம் மற்றும் சமத்துவம் பற்றி பேசுகிறோம், உண்மையில் முதலாளிகளின் அதிகாரம், நிலம் மற்றும் தொழிற்சாலைகளின் தனியுடைமை சுதந்திரத்தை அல்ல, மாறாக சாத்தியமான ஒவ்வொரு வகையான "ஜனநாயக மற்றும் குடியரசு" அமைப்பின் கீழும் உழைக்கும் மக்கள் ஒடுக்கப்படுவதையும் ஏமாற்றுவதையும் முன்தீர்மானிக்கிறது.வர்க்கங்களை ஒழிப்பதே உலக சோஷலிசத்தின் குறிக்கோளாய் நமது குறிக்கோள் என்றும், வர்க்கங்கள் என்பவை மக்கள் குழுக்கள் என்றும், ஒரு தொகுதி மற்றொன்றின் உழைப்பால் வாழ்கிறது என்றும், ஒன்று மற்றொன்றின் உழைப்பைத் தனதாக்கிக் கொள்கிறது என்றும் நாம் கூறுகிறோம். ஆகவே, இந்தச் சுதந்திரத்தையும் சமத்துவத்தையும் பற்றி நாம் பேச வேண்டுமானால், ருஷ்யாவில் உழைப்பாளி மக்களில் பெரும்பாலோர் பேசுவதைப் போலவே நாமும் ஒப்புக் கொண்டாக வேண்டும். வேறு எந்த நாடும் இந்தக் குறுகிய காலத்தில் உண்மையான சுதந்திரத்துக்கும் உண்மையான சமத்துவத்துக்கும் இவ்வளவு குறுகிய காலத்தில் இவ்வளவு அதிகமாக அளித்ததில்லை என்பதை ஒப்புக் கொண்டாக வேண்டும்.  உழைக்கும் மக்கள் தங்களை ஒடுக்கும் பிரதான வர்க்கமான நிலப்பிரபுக்கள், முதலாளிகள் ஆகியோரின் வர்க்கத்திடமிருந்து சுதந்திரம் பெற்றிருக்க வேண்டும்; வேறு எந்த நாடும் முதன்மையான வாழ்வாதாரமான நிலத்தைப் பொறுத்தவரை இத்தகைய சமத்துவத்தை வழங்கவில்லை. சுரண்டும் முதலாளித்துவ வர்க்கங்களிடமிருந்து வர்க்கங்களை அறவே ஒழிப்பது வரையில் விடுதலை பெறும் இந்தப் பாதையில்தான் வர்க்கங்களை அறவே ஒழிப்பதற்கான உறுதியான போராட்டத்தை நாம் தொடங்கி இருக்கிறோம், தொடர்ந்து நடத்திக் கொண்டிருக்கிறோம். அந்த வர்க்கங்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டு விட்டனவே தவிர அழிக்கப்படவில்லை என்பதை நாம் நன்கு அறிவோம். நிலப்பிரபுக்களும் முதலாளிகளும் தோற்கடிக்கப்பட்டு விட்டார்களே தவிர அழிக்கப்படவில்லை என்பதை நாம் நன்கு அறிவோம். வர்க்கப் போராட்டம் தொடர்ந்து நடைபெறுகிறது, பாட்டாளி வர்க்கம் ஏழை விவசாயி மக்களுடன் சேர்ந்து வர்க்கங்களை அறவே ஒழிப்பதற்கான போராட்டத்தைத் தொடர்ந்து நடத்த வேண்டும், நடுவில் நிற்கிற யாவரையும் தமது தரப்புக்கு ஈர்த்தாக வேண்டும், தமது முழு அனுபவத்தாலும், தமது போராட்ட உதாரணத்தின் மூலமும் இதுகாறும் ஊசலாடுவோரின் அணிகளில் நின்ற யாவரும் தம்பால் கவர்ந்திழுக்கப்படுவதை உறுதி செய்தாக வேண்டும். --

 சோவியத்துகளின் ஏழாவது அனைத்து ரஷ்ய காங்கிரசில் லெனின் பேசுகிறார், டிசம்பர் 9, 1919