பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு

 

மதத்தின் பெயரில் தொழில் பிரிவினையின் பெயரில் இந்திய துணைகண்டத்தில் வேவ்வேறு பகுதிகளில் அவர்கள் வாழ்ந்த வாழ்க்கையை ஜாதி அமைப்பில் வார்தெடுத்த பெரு௳இ ஆங்கிலேயர்களையே சாரும்...

ஆங்கிலேயர்கள் இந்தியாவிற்கு வந்த பிறகு மக்களை முட்டாளாகவும் அவர்களை பிரித்தாள்வதற்கு பலவிதமான சூழ்ச்சியை மேற்கொண்டனர் என்பது நிதர்சனமான உண்மை. 

கீதையில் பகவான் கிருஷ்ணர் கூறியதன்  அடிப்படையில் வர்ணம் நான்கு விதமான பிரிவுகளை உள்ளடக்கி இருந்தது. வெள்ளையன் ஆதிகத்தில் மக்களை இரண்டு விதமாக பிரித்து வைத்தார்கள். ஒன்று பிராமணர்கள் மற்றொன்று பிராமணர் அல்லாதவர் என்று. பிராமணர் அல்லாதவர்களுக்கு சூத்திரர் என்று முத்திரை குத்தி விட்டார்கள். யாரெல்லாம் பிராமணர்கள் என அவனே தீர்மானம் செய்து சட்டத்தையும்  இயற்றி விட்டார்கள்.

வர்ணாஸ்ரம தர்மத்தை பற்றி பேசும் மனுஸ்மிருதி, வேதம், பகவத் கீதை இதன் அடிபடையில் மக்களை நால் வர்ணத்தில் அடக்கவும் வராதவர்களை அவர்ணம் என்றும் ஏதாவது ஒரு ஜாதியில் வெள்ளைக்கார்கள் அடைக்க முற்பட்டனர் அடைத்தனர்.

எந்த விதமான ஏற்றத்தாழ்வும் இல்லாத ஒரு சமுதாயத்தை உருவாக்க வேண்டும் என்பதே எனது வேண்டுகோள். வெள்ளைக்கார்கள் திணித்த ஜாதி கோட்பாடுகள் தேவையற்ற ஆணி. அதை நாம் நம்பவும் கூடாது அதை தூக்கி குப்பையில் எறிய வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது என்பதை நாம் உணர வேண்டும்.

இன்று இந்தியாவில் உள்ள ஜாதி மத பிரச்சினைக்கான வேரை பிரிட்டிஷ் காலகட்டத்தில் உள்ளதை தேடிய பல எழுத்தாளர்களின் தொகுப்பே இவை.

 பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு என்பது  1865 முதல் 1941 வரை அவ்வப்போது நடத்தப்பட்டது. மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்புகள் முதன்மையாக நிர்வாகத்துடன் தொடர்புடையவை மற்றும் அவற்றின் வடிவமைப்பு மற்றும் நடத்தையில் பல சிக்கல்களை எதிர்கொண்டன,  சமூகவியலாளர் மைக்கேல் மான், மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்புப் பணியை "பிரிட்டிஷ் இந்தியாவின் மக்களுக்கான சமூக யதார்த்தத்தைக் காட்டிலும் ஆங்கிலேயர்களின் நிர்வாகத் தேவைகளைப் பற்றி அதிகம் கூறுகிறது" என்று அழைத்தார்.

பிரிட்டிஷ் ராஜ்ஜியத்தின் போது இந்திய சமூகத்தின் இயல்பிலிருந்து மதிப்பு அமைப்பு மற்றும் மேற்கத்திய சமூகங்களின் வேறுபாடுகள் சேகரிக்கப்பட வேண்டிய தரவுகளில் "சாதி", "மதம்", "தொழில்" மற்றும் "வயது" ஆகியவற்றைச் சேர்ப்பதன் மூலம் முன்னிலைப்படுத்தப்பட்டன. அந்தத் தகவலின் சேகரிப்பு மற்றும் பகுப்பாய்வு இந்திய சமூகத்தின் கட்டமைப்பு மற்றும் அரசியலில் கணிசமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

UK வில் முதல் நவீன மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு (மிகக் குறைவான மக்கள்தொகை) 1801 இல் நடந்தது, அதன் பிறகு ஒவ்வொரு பத்து வருடங்களுக்கும் மீண்டும் மீண்டும் செய்யப்பட்டது, மேலும் இது இந்திய செயல்முறைக்கு ஒரு மாதிரியை வழங்கியது, இருப்பினும் இது பல்வேறு சிக்கல்களை ஏற்படுத்தியது.

இந்திய துணைக்கண்டத்தின் சில பகுதிகளில் மக்கள்தொகையை கணக்கிடுவதற்கான வரலாற்று முயற்சிகள் மற்றும் வருவாய் நோக்கங்களுக்காக நில உடமைகளை மதிப்பிடுவதற்கான வரலாற்று முயற்சிகள் இருந்தன. கிழக்கிந்திய நிறுவனமும், 1857 இன் இந்தியக் கிளர்ச்சிக்கு முன்னர் பல்வேறு இடங்களில் மற்றும் பல்வேறு காலகட்டங்களில் அளவீட்டுப் பயிற்சிகளை மேற்கொண்டது, அதன் பிறகு நாட்டை ஆளுவதற்கான அதன் அதிகாரம், பெரும்பாலும் கம்பெனி விதி என்று குறிப்பிடப்பட்டு, அனுசரணையின் கீழ் செயல்படும் நிர்வாகிகளால் மாற்றப்பட்டது. பிரிட்டிஷ் ஆட்சி அதிகாரத்தின் கீழ்.

வடமேற்கு மாகாணங்களின் 1865 மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு சில சமயங்களில் இந்தியாவின் முதல் முறையான மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பாக குறிப்பிடப்படுகிறது. 1872 ஆம் ஆண்டளவில், பிரிட்டிஷ் இந்தியாவின் ஒரே நிர்வாகப் பகுதி வங்காள மாகாணம் ஆகும். 1869 க்கு முன் நடத்தப்பட்ட பல்வேறு வரையறுக்கப்பட்ட பயிற்சிகள் "அரிதாகவே முறையானவை மற்றும் எந்த ஒரு சீரான தன்மையும் இல்லாதவை" என விவரிக்கப்பட்டுள்ளன.1872 இல், பிரிட்டிஷ் ராஜ் அதிகாரிகள் முதல் "அனைத்திந்திய மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பை" முடித்தனர். இருப்பினும், S. C. ஸ்ரீவஸ்தவா, இது உண்மையில் நாடு முழுவதையும் உள்ளடக்கவில்லை என்றும், 1861 முதல் தசாப்த கணக்கீடுகளை அறிமுகப்படுத்துவதற்கான 1856 ஆம் ஆண்டின் தொடக்க முடிவுக்குப் பிறகு 1867 மற்றும் 1872 க்கு இடையில் நடத்தப்பட்டதன் மூலம் இது ஒத்திசைவற்றது என்றும்  1931 மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு பெரும்பாலும் பிரிட்டிஷ் நிர்வாகத்தின் கடைசி மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பாக கருதப்படுகிறது.

மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு என்பது மக்கள்தொகையை வகைப்படுத்துவதற்கான இயல்பாகவே கட்டுப்படுத்தப்படுகிற,  தேவை, மேலும் ஒன்று -கேள்விகள் மற்றும் பதில் அடிப்படையில் மக்களின் பட்டியல்கள் உருவாக்கப்பட்டன, இரண்டு -அரசியல் ஆசைகள் அல்லது தேவைகளின் விளைவாக முன்முடிவுகளால் எடுக்கப்பட்டன. 

அரசியல் சக்திகள் அரசாங்க இயந்திரத்தில் இருந்தோ அல்லது அங்கீகாரம் பெறவோ மற்றும் சுய நன்மைக்காக  ஆர்வக் குழுக்களிடமிருந்து கேள்விகள் மற்றும் கிடைக்கக்கூடிய பதில்கள், அடிப்படையில் புள்ளியியல் மற்றும் கையாண்ட முறைகள், மேலும் புவியியல் எல்லைகள் மற்றும் இனம் மற்றும் தேசியங்கள் போன்ற மக்கள்தொகை அடையாளங்களுக்கும் இது பொருத்திய முறை, எவ்வாறாயினும், ஒரு நிர்வாகக் கருவியாக இருப்பதால் செயல்பட்டதால் மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு அல்லது குறைந்தபட்சம் சில பகுதிகளின் ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்புகளின் தொடர் செயல்பாடுகள், இது ஒட்டுமொத்த சமுகத்திலும் உள்ள பல்வேறு குழுக்களுக்கிடையிலான இடைவெளி மற்றும் காலப்போக்கில் அடையாளங்களை உருவாக்கியது. மக்கள் தங்களைத் தாங்களே வகைப்படுத்திக் கொள்ளுவதும், அவர்களை அடையாளப்படுத்திக் கொள்ளும் வகைப்பாடுகளை வலுப்படுத்தவும் உருவாக்க்கியதே இந்த மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பும் சாதிவாரி கணக்கெடுப்பும்.

மேலே கூறப்பட்டவை அனைத்து மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புகளிலும் உண்மையாக இருந்தாலும், பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில் சமூகத்தின் இயல்பு குறிப்பிட்ட பிரச்சனைகளை முன்வைத்தது. புவியியல் ரீதியாக-சிறிய பிரிவினைக்குப் பிந்தைய இந்தியாவும் எண்ணற்ற மொழிகள் மற்றும் கலாச்சாரங்கள், இனங்கள் மற்றும் மதங்களைக் கொண்டுள்ளது, அவற்றில் பல பல ஆயிரம் ஆண்டுகளாக உருவாகியுள்ளன. 1931 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பில் உலக மக்கள்தொகையில் கிட்டத்தட்ட 20 சதவீதம் பேர் 1,800,000 சதுர மைல்கள் (4,700,000 கிமீ2) பரப்பளவில் உள்ளனர்; G. ஃபிண்ட்லே ஷிர்ராஸ் 1935 ஆம் ஆண்டில், இது உலகின் மிகப் பெரிய பயிற்சியாகும், ஆனால் "வேகமான மற்றும் மலிவானது" என்று கூறினார். 

இந்தியாவிற்குள் இன்று நிலவும் சமூக மற்றும் பிரதேசரீதியான வரையறைகளை காலம் குறிப்பிடத்தக்க அளவில் பாதித்தது. மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு போன்ற எண்ணியல் வழிமுறைகளின் பயன்பாடு, காலனித்துவ இருப்பை வலுப்படுத்தும் நோக்கில், உண்மையில் சுதந்திர இந்தியாவாக வளர விதைகளை விதைத்திருக்கலாம், ஆனால் எல்லோரும் அதை ஏற்கவில்லை.பீட்டர் கோட்ஸ்சால்க் அந்த கலாச்சார தாக்கத்தைப் பற்றி கூறினார்:

... அரசாங்க அதிகாரிகளுக்கான வசதி வகைப்பாடுகள், இந்தியப் பொதுமக்களுக்குப் போட்டிக்கான அடையாளங்களாக மாற்றப்பட்டன, ஏனெனில் மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பு பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்தின் கணக்கீட்டு சமூக அமைப்பின் அதிகாரபூர்வமான பிரதிநிதித்துவம் மற்றும் உள்நாட்டு மக்களை அடக்கி ஆளும் முக்கிய கருவியாக மாறியது.

பின்னர் வந்த மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்புகள் மிகவும் பரந்ததாகவும், கிறிஸ்பின் பேட்ஸின் கூற்றுப்படி, சமூகப் பொறியியலில் "மிகவும் நுட்பமான" முயற்சிகளாக இருந்தன.1881 ஆம் ஆண்டு பஞ்சாப் மாகாணத்தில் மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின் துணை கண்காணிப்பாளர் டென்சில் இபெட்சன் தனது அதிகாரப்பூர்வ அறிக்கையில் கூறினார்,"நாம் வாழும் மக்களின் பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் நம்பிக்கைகள் பற்றிய நமது அறியாமை நிச்சயமாக சில விஷயங்களில் நமக்கு ஒரு பழியாகும்; ஏனெனில், அந்த அறியாமை ஐரோப்பிய அறிவியலுக்குப் பெரிதும் தேவைப்படும் பொருள்களை இழப்பது மட்டுமின்றி, நமக்கு நாமே நிர்வாக அதிகாரம் இல்லாமல் போவதையும் உள்ளடக்கியது".

நிர்வாகத் தேவைகள் உண்மையில் ஒரு தேவையாக இருந்தன, மேலும் 1857 கலகம் இந்தியாவில் பிரிட்டனின் இருப்புக்கு ஒரு குறிப்பிடத்தக்க சவாலாக இருந்தது என்பதை அங்கீகரிப்பதன் மூலம் கட்டாயம் அதிகரித்தது. அதன் அதிர்ச்சியானது கம்பெனி ஆட்சியின் முடிவை ஏற்படுத்தியதுடன், மேலும் அதிருப்தியைத் தவிர்க்க வேண்டுமானால், காலனித்துவ குடிமக்களைப் பற்றி நன்றாகப் புரிந்துகொள்வது அவசியம் என்று நாட்டுப்புறவியலாளரான ரிச்சர்ட் கார்னாக் டெம்பிள் போன்ற இந்திய சிவில் சர்வீஸின் செல்வாக்கு மிக்க உறுப்பினர்களும் எண்ணினர். மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்புகள் பரந்த அளவிலான இனவியல் ஆய்வுகளின் ஒரு அம்சத்தை உருவாக்கியது, அவற்றின் வகைப்பாடுகள் பிரிட்டிஷ் நிர்வாக பொறிமுறையின் இன்றியமையாத பகுதியாக மாறியது. அந்த வகைப்பாடுகளில், 1901 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு ஆணையர் எச். எச். ரிஸ்லியின் கூற்றுப்படி, சாதி "இந்திய சமுதாயத்தின் எண்ணற்ற அலகுகளை ஒன்றிணைக்கும் சிமெண்ட்" என்று கருதப்பட்டது. ரிஸ்லியின் பாத்திரம் சில சமயங்களில் குறிப்பிட்ட கவனத்தை ஈர்த்தது, நிக்கோலஸ் டிர்க்ஸ், "ரிஸ்லியின் மானுடவியல் தேசியவாதத்தை வகுப்புவாதமாக மாற்றும் அளவுக்குத் தடுக்கவில்லை. அவ்வாறு செய்வதன் மூலம், அது தெற்காசியாவிற்கு ஒரு இரத்தக்களரி பாரம்பரியத்தை விட்டுச் சென்றது, டோல்".

சாதி

சாதி மற்றும் மதம் இந்தியாவில் மிக முக்கியமான சமூகக் கட்டமைப்பை உருவாக்குகின்றன, குறிப்பாக முந்தையவை, பிரிட்டிஷ் ராஜ் மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பு முயற்சிகளால் முந்தைய நிலை பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. ஆங்கிலேயர்களின் வருகைக்கு முன்னர் சாதியின் சில கணக்கீடுகள் நிச்சயமாக இருந்தபோதிலும், கோன் மற்றும் டிர்க்ஸ் போன்ற சில நவீன கல்வியாளர்கள், ஆங்கிலேயர்கள் தங்கள் மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு மற்றும் பிற படைப்புகள் மூலம் இன்றுள்ள சாதி அமைப்பை திறம்பட உருவாக்கினர் என்று வாதிட்டனர். திபங்கர் குப்தா போன்ற மற்றவர்கள், அந்த யோசனையை நிராகரிக்கின்றனர், காலனித்துவ காலத்திற்கு முன்னர் இந்தியர்களுக்கு "பெயருக்கு தகுதியான அடையாளம் இல்லை" என்று குப்தா கருதுகிறார், ஆனால் இப்போது ஜாதி எவ்வாறு நடைமுறைப்படுத்தப்படுகிறது என்பதில் பிரிட்டிஷ் ராஜ் குறிப்பிடத்தக்க பங்கைக் கொண்டிருந்த்து என்பதை அவர் ஒப்புக்கொள்கிறார். திமோதி அல்போர்ன் சற்றே அதிக சந்தேகம் கொண்டவர், ஆனால் பெனடிக்ட் ஆண்டர்சனின் பணியிலிருந்து உருவான கற்பனையான சமூகம் மற்றும் புறநிலைப்படுத்தல் கோட்பாடுகளின் அடிப்படையிலான ஆய்வுகளை மறுப்பதே அவரது முதன்மையான அக்கறை. சாதியின் புறநிலைப்படுத்தல் பற்றி அவர் கூறினார்:

... இது போன்ற கணக்குகள், பிரித்தானிய மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு அதிகாரிகளை தங்கள் குடிமக்களை எண்ணும் செயலின் மூலம் கட்டுப்படுத்தும் திறனை மிகைப்படுத்திக் காட்டும் அபாயம் உள்ளது. வயது, மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பின் மிகவும் நேரடியான அம்சங்களில் ஒன்றாகத் தோன்றினால், பக்கச்சார்பான அறிக்கைகள் மற்றும் சுயாதீன சரிபார்ப்பு ஆகியவற்றின் கடுமையான சிரமங்களை முன்வைத்தால், சாதி மற்றும் இனம் போன்ற சர்ச்சைக்குரிய வகைகளில் "புறநிலை" போன்ற கருத்துக்கள் சந்தேகத்திற்குரிய மதிப்புடையவை.

1872 ஆம் ஆண்டு தொடக்கம், ஜாதி, இனம் அல்லது பழங்குடியினருக்கான மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு வகைகளுக்கு முறையான வரையறை இருந்ததில்லை. எடுத்துக்காட்டாக, 1891 ஆம் ஆண்டில், ஜாட்கள் மற்றும் ராஜ்புட்கள் சாதிகளாகவும் பழங்குடியினராகவும் பதிவு செய்யப்பட்டனர், ஆனால் 1901 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு வரை பழங்குடி வகை முறையாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. 1872 முதல் 1941 வரையிலான ஒவ்வொரு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பிலும் பதிவு செய்யப்பட்ட விவரங்கள் மாறின, மேலும் இந்திய கலாச்சாரத்தை புரிந்து கொள்ள நிர்வாகிகள் போராடினர். அவர்கள் பிராந்திய இலக்கியம் மற்றும் வர்ணா எனப்படும் பாரம்பரிய ஆனால் நடைமுறைக்கு மாறான சடங்கு தரவரிசை முறைக்கு குழுசேர்ந்த பிராமணர்களின் ஆலோசனையின் மூலம் உயரடுக்கின் கண்டிப்புகளை பெரிதும் நம்பியிருந்தனர்.உயரடுக்கின் மீதான நம்பிக்கையானது, தன்னிச்சையாக-வரையறுக்கப்பட்ட மிகவும்-வேறுபட்ட முழுமையில் ஒரு தேசிய அடையாளத்துடன் இணைப்பை உருவாக்குவதற்கான காலனித்துவ மூலோபாயத்தின் ஒரு பகுதியை உருவாக்கியது. ராஜ் உயரடுக்கினரின் ஆதரவைப் பெறுவதை நோக்கமாகக் கொண்டிருந்தார், அதன் நிலை பின்னர் சமூகத்தின் எஞ்சிய பகுதிகள் வழியாக இந்திய தேசியம் பற்றிய யோசனைக்கு வழிவகுக்கும்.இருப்பினும், பிராமண உயரடுக்குகளின் கருத்து கூட தந்திரமானது: பிரசாந்த சந்திர மஹாலனோபிஸ், வங்காள பிராமணர்கள் மற்ற இடங்களில் உள்ள பிராமண குழுக்களை விட வங்காளத்தில் உள்ள மற்ற சாதியினருடன் மிகவும் ஒத்திருப்பதை நிரூபித்துள்ளார்.

ஒரு நபரின் ஜாதி மாறாதது என்றும், அது இந்துக்களுக்கு மட்டுமே பொருந்தும் என்றும் ஒரு பொதுவான அனுமானம் இருந்தது, ஆனால் 1901 ஆம் ஆண்டிலிருந்து ஜைனர்களும் இவ்வாறு வகைப்படுத்தப்பட்டனர். 1931 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு ஆணையராக இருந்த ஜான் ஹென்றி ஹட்டன், "பழங்குடியினர் சாதியாக மாறாத நிலையில் இன்னும் பல சமூகங்களை உள்ளடக்கியதற்காக பழங்குடி வழங்கப்பட்டுள்ளது; அது போதுமான அளவு தீர்மானிக்கப்பட்டது, மேலும் எந்த முயற்சியும் எடுக்கப்படவில்லை. எந்தவொரு வரையறையையும் மீறும் வகையில் பொதுவாக மிகவும் தளர்வாகப் பயன்படுத்தப்பட்ட இனம் என்ற சொல்லை வரையறுக்கவும்". மாறாத தன்மை போன்ற அனுமானங்கள் போதுமானதாக இல்லை என்பதை ஒப்புக்கொண்டார், எடுத்துக்காட்டாக, 1911 கமிஷனர், ஈ.ஏ. கெய்ட், புதிய குழு அடையாளங்களுக்கு வழிவகுத்த சமூக குழுக்களில் இணைவு மற்றும் பிளவு ஆகியவற்றின் வெளிப்படையான வெளிப்படையான செயல்முறைகள் குறித்து கருத்து தெரிவித்தார். இதேபோல், ஹட்டன் குறிப்பிட்டார்:

ஒரு மாகாணத்தில் பிராமணன் (பூசாரி சாதி) என்று அழைக்கப்பட்ட ஒரு சாதி, இன்னொரு மாகாணத்தில் ராஜ்புத் (போர்வீரர் சாதி) என்று அழைக்கப்பட்டது, மேலும் இந்த [1931] மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பில், தன்னை ராஜபுத்திரர் என்று கூறிக் கொண்ட பிராமணன் என்று கூறிக்கொள்ளும் சாதிகளின் பல நிகழ்வுகள் உள்ளன. ஆண்டுகளுக்கு முன்பு".

மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் நோக்கம் சமூகத்தில் உள்ள மக்களின் ஒப்பீட்டு நிலையை வரையறுப்பதே என்ற பிரபலமான நம்பிக்கையின் விளைவுகளை ஹட்டன் கவனித்துக் கொண்டிருந்தார். எனவே, பதிலளிப்பவர்கள் தாங்கள் உண்மையில் இருந்ததை விட சமூக-உயர்ந்த சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்று அடிக்கடி கூறுவார்கள். அந்தத் தவறான கருத்து, அபிலாஷையுள்ள மக்களுக்கு முன்னேற்றத்தைத் தேடிக் கொடுத்தது மற்றும் பரிணாமத்தை ஏற்படுத்தியது, சில சமயங்களில் கிட்டத்தட்ட ஒரே இரவில், முற்றிலும் புதிய சமூக அடையாளங்களின் பரிணாமத்தை ஏற்படுத்தியது, இது பிராமணர்கள் மற்றும் ராஜபுத்திரர்கள் போன்ற உயர்ந்த குழுக்களின் மரியாதைக்குரிய பட்டங்களை அவர்களின் பெயரின் ஒரு பகுதியாக அடிக்கடி ஏற்றுக்கொண்டது. இத்தகைய கூற்றுகளின் நம்பகத்தன்மையை நிலைநாட்ட சாதி சங்கங்கள் உருவாக்கப்பட்டன, பெரும்பாலும் புராணங்கள் மற்றும் பண்டைய வரலாற்றுடன் தொடர்புடையதாகக் கூறப்படும் மரபுகளைக் கண்டுபிடிப்பதன் மூலம், படிதார்களைப் போலவே மற்றும் அவர்கள் ஃபிராங்க் கான்லான் மனுக்களின் "வெள்ளம்" என்று விவரித்ததை முன்வைத்தனர். மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு அதிகாரிகளுக்கு உத்தியோகபூர்வ அங்கீகாரத்திற்காக. அத்தகைய அங்கீகாரத்தின் மூலம், அவர்கள் பின்னர் அரசியல் மற்றும் பொருளாதார ஆதாயங்களைப் பெறலாம் என்று நினைத்தார்கள், கௌட் சரஸ்வத் பிராமணர்களைப் போலவே (பிராமண அந்தஸ்துக்கான உரிமைகோரலை எதிர்த்துப் போராடுகிறார்கள்), அவர்களின் சங்கங்கள் மிகவும் வேறுபட்ட சமூகப் பொருளாதாரக் குழுக்களை உள்ளடக்கியிருக்கலாம். அடிக்கடி, கணக்கெடுப்பாளர்கள் மக்கள் கூறியதை சாதாரணமாக எடுத்துக் கொண்டனர்.

ரிஸ்லியின் கோட்பாடுகள், ஜாதியும் இனமும் தொடர்புடையவை என்றும், தற்போது மதிப்பிழந்த மானுடவியல் மற்றும் விஞ்ஞான இனவெறி முறைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டவை என்றும், இந்தியவியல் வல்லுநர்கள் மற்றும் காலனித்துவ அதிகாரிகளால் மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பு சாதி வகைகளில் மேற்கத்திய முன்னுதாரணத்தை திணிக்க முயற்சித்ததில் பெரியதாக இருந்தது. மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு நிர்வாகிகள் தாங்களே சாதி சமூகங்களை உருவாக்கினர், அதில் முன்பு யாரும் இல்லை. வங்காளத்தில், அனைத்து தாழ்த்தப்பட்ட மக்களுக்கும் பொதுவான விளக்கமாகப் பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் சண்டாலா, அதிகாரிகளால் ஒரு குறிப்பிட்ட சாதிப் பெயராக தவறாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது. இது மிகவும் வெறுப்பை ஏற்படுத்தியது மற்றும் நாமசூத்ரா என்ற அங்கீகாரத்தை அடைய முயற்சித்தது. யாதவ் மற்றும் விஸ்வகர்மா போன்ற சாதிகள் எங்கிருந்தும் தோன்றி, புவியியல் ரீதியாக வேறுபட்ட வெவ்வேறு பெயரிடப்பட்ட சமூகங்களுக்கு அதிகாரப்பூர்வ வகைகளாக உருவாக்கப்பட்டன, அவை முறையே பால் வியாபாரிகள்/மேய்ச்சல்காரர்கள் மற்றும் பொற்கொல்லர்கள் மற்றும் தச்சர்கள் போன்ற கைவினைக் கலைஞர்கள். சமஸ்கிருதமயமாக்கல் என்று அழைக்கப்படும் செயல்முறையில் பாரம்பரியத்தை கண்டுபிடித்த ஒரு குழுவின் மற்றொரு உதாரணம் யாதவர்கள். அவர்கள் புராண யது மற்றும் ஒரு க்ஷத்திரிய அந்தஸ்தில் இருந்து வம்சாவளியை கோரினர். அவர்கள் ஒரு சாதியாக உருவாக்குவது ராஜாவின் கொள்கையால் ஒத்த பெயர்களைக் கொண்டவர்களைக் குழுவாக்கியது.

மொழியியல் வேறுபாடுகளும் சிரமங்களை அளித்தன, வெவ்வேறு எழுத்துப்பிழைகள் மற்றும் ஒரே மாதிரியான சாதிகளுக்கான உச்சரிப்புகள் மற்றும் அறியப்படாத மொழி அடிப்படையிலான சாதி வகைகளை உருவாக்குவதற்கான நிர்வாக முயற்சிகள்.ஜார்ஜ் கிரியர்சனின் இந்திய மொழியியல் ஆய்வு 179 மொழிகள் மற்றும் 544 பேச்சுவழக்குகளைப் பதிவு செய்துள்ளது, அதே சமயம் 1931 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு, சற்றே விரிவான பகுதியை உள்ளடக்கியது, 225 மொழிகளைக் குறிப்பிட்டது.[

1872 மற்றும் 1881 மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்புகள் பண்டைய நூல்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள வர்ணத்தின் அடிப்படையில் மக்களை வகைப்படுத்த முயற்சித்தன. பரந்த சாதி அடிப்படையானது சமூக உறவுகளின் உண்மைகளை பிரதிபலிக்கவில்லை என்பதை நிரூபித்தது, ஆனால் அது சமஸ்கிருத அறிஞர்கள் மற்றும் பண்டைய நூல்களின் அங்கீகாரத்தைப் பெற்றது.இது நாடு முழுவதும் பொருந்தவில்லை. 1881 ஆம் ஆண்டில், பஞ்சாப் அந்த ஆண்டில் மற்ற பிரிட்டிஷ் இந்திய அதிகார வரம்புகளில் பயன்படுத்தப்பட்ட வர்ணத்தின் முதன்மை வகைப்படுத்தலை கைவிட்டது மற்றும் அதற்கு பதிலாக ஆக்கிரமிப்பு வகைக்கு அதிக எடையை ஒதுக்க விரும்பியது. 1891 இல், மற்ற அதிகார வரம்புகளும் இதைப் பின்பற்றின.

வர்ண அமைப்பின் பரந்த சமூக-பொருளாதார தாக்கங்களை அடையாளம் காண முயற்சிகள் தொடர்ந்தன, ஆனால் அவை சீரற்ற முறையில் பயன்படுத்தப்பட்டன. வில்லியம் சிச்செல் ப்லோடென், 1881 இல் ஆணையர், பிராமணர்கள், ராஜபுத்திரர்கள், நல்ல சமூக நிலை கொண்ட சாதிகள், தாழ்த்தப்பட்ட சாதிகள் மற்றும் இந்துக்கள் அல்லாதவர்கள் அல்லது பழங்குடியின சாதிகளின் வகைகளை நியமித்தார்; 1921 இல், "மனச்சோர்வடைந்த வகுப்புகள்" வகை பயன்படுத்தப்பட்டது; மேலும் 1931 இல் பெயரிடல் "வெளிப்புற வகுப்புகள்" ஆனது.

1901 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில் 1646 தனித்தனி சாதிகள் பதிவு செய்யப்பட்டன, இது 1931 இல் 4147 ஆக அதிகரித்தது.

முதல் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு முடிவுகள் 1872 இல் வந்தது. 1941 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் போது, வெவ்வேறு சாதிக் குழுக்களை ஒரே ஒற்றைப் பிரிவின் கீழ் இணைக்க முடிவு செய்யப்பட்டது - இந்து.

மதம் மற்றும் தொழில்

மதம் மற்றும் சாதியின் முக்கியத்துவம் கணிசமானதாக இருந்தது. ஹட்டன் தனது 1931 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு அறிக்கையில் இவ்வாறு கூறினார்

மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பு மதத்துடன் தொடர்புடையது என்பது அதன் பக்தி அம்சத்தில் இல்லை.... [S]சமூக நடத்தை தங்களுக்குள் மதமாக இல்லாத ஆனால் மதத் தடைகளுக்கு உட்பட்ட நடைமுறைகளால் அதிகம் பாதிக்கப்படுகிறது. திருமண வயது, மறுமணம் செய்யும் முறை, பர்தா கடைபிடித்தல், பெண்களின் தொழில், சொத்துரிமை மற்றும் விதவைகளின் பராமரிப்பு, உணவுமுறை கூட, சில வெளிப்படையான நிகழ்வுகளை குறிப்பிடுவது, சாதி மற்றும் மத சமூகத்திற்கு ஏற்ப மாறுபடும். ஒரு தனிநபர். மக்கள்தொகை தரவுகளை முன்வைப்பதில் தற்போது மதம் மற்றும் சாதியின் நோக்கத்திற்கு ஆக்கிரமிப்பு சேவை செய்யும் காலம் வரும் என்பதில் சந்தேகமில்லை, ஆனால் அந்த நேரம் இன்னும் இல்லை, தற்போதைய தருணத்தில் அவர்களின் சமூக முக்கியத்துவம் புறக்கணிக்கப்படக்கூடிய தடைகள் இன்னும் சிதையவில்லை. பொது நோக்கங்களுக்காக.

ஜாதி இந்துக்களுக்கு மட்டுமே என்று பொதுவான தீர்ப்பு இருந்தபோதிலும், அது பின்னர் ஜெயின்களை உள்ளடக்கியதாக மாற்றப்பட்டது, 300 க்கும் மேற்பட்ட கிறிஸ்தவ சாதிகள் பதிவு செய்யப்பட்டன, மேலும் 500 க்கும் மேற்பட்ட சாதிகள் முஸ்லீம்களாக இருந்தன.[7] இந்து, சீக்கிய மற்றும் ஜெயின் மத நம்பிக்கைகளின் வரையறை எப்போதும் மங்கலாக இருந்தது, மேலும் கிறிஸ்தவ மற்றும் முஸ்லீம் விசுவாசிகள் கூட வகைப்படுத்துவதில் சிரமங்களை ஏற்படுத்தலாம், இருப்பினும் அவை பொதுவாக எளிதாக வரையறுக்கப்படுகின்றன. பம்பாயில் உள்ள கோலிகள் இந்து சிலைகள் மற்றும் கிறிஸ்தவ புனித திரித்துவம் இரண்டையும் வழிபட்டனர், மேலும் குஜராத்தில் உள்ள குன்பிகள் இந்து மற்றும் முஸ்லீம் சடங்குகளை பின்பற்றுவதாக அறியப்பட்டனர் மற்றும் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி அவர்களை சமூக ரீதியாக இந்துக்கள் ஆனால் முஸ்லீம்கள் என வகைப்படுத்தினர்.[12] ராஜ் சில குழுக்களுக்கு அரசியல் பிரதிநிதித்துவத்தை வழங்கிய அரசியலமைப்பு மாற்றங்களையும் அறிமுகப்படுத்தினார். ஷிராஸின் கூற்றுப்படி,பஞ்சாபில் மதம் திரும்புவதைப் பற்றிய உணர்வு மிக அதிகமாக இருந்தது. அது இருக்கலாம்.

முடிவுகள்

மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் முடிவுகள் சில சமயங்களில் திடுக்கிடும் வகையில் இருந்தன. உதாரணமாக, வங்காளத்தில் 1872 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு நம்பப்பட்டதை விட மக்கள்தொகை கணிசமாக அதிகமாக இருப்பதாகக் கூறியது. அங்குள்ள ஒரு மேற்பார்வையாளர், அது "ஒரே நாளில் 42லிருந்து 67 மில்லியனாக உயர்ந்தது" என்றும், லெப்டினன்ட்-கவர்னர் "திடீரென்று அவர் அறியாமலேயே இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்ஸ் முழுவதற்கும் சமமான கூடுதல் மக்கள்தொகையின் ஆட்சியாளராக இருப்பதைக் கண்டறிந்தார்" என்றும் குறிப்பிட்டார். . பொது சுகாதாரத்தில் மேம்பாடுகள் மற்றும் இலக்கிடப்பட்ட பஞ்ச நிவாரணம்,[k] போன்ற முன்மொழியப்பட்ட நன்மைகள், ஆனால் அந்த குறிப்பிட்ட நிகழ்வுகளில் அவை பெரும்பாலும் உணரப்படவில்லை, ஏனெனில் வயது தொடர்பான மோசமான தரவு (உதாரணமாக இறப்பு விகிதங்கள்) மக்கள்தொகையின் மேப்பிங்கைத் தடுக்கிறது. காலப்போக்கில் பிரிட்டிஷ் மக்களின் நல்வாழ்வை மேம்படுத்துகிறது.

1872 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பு "ஒரு வகை உண்மைகளின் முழுமையான அல்லது நம்பகமான அறிக்கையைக் காட்டிலும், விதிவிலக்காக கடினமான விஷயத்தைக் கையாள்வதற்கான முக்கிய வெற்றிகரமான முயற்சியாகக் கருதப்பட வேண்டும்" என்று லண்டனின் புள்ளிவிவரச் சங்கத்தின் ஜர்னல் கூறியது. "நிச்சயமாக... சில பெரிய தவறு" என்று குறிப்பிடப்பட்ட பிரச்சனைகளில், ஒரிசாவில் "நோய் மற்றும் பட்டினியால் வாடும்" மக்கள் தொகையில் விவரிக்க முடியாத எண்ணிக்கை இருந்தது, இது பஞ்சத்தால் பாதிக்கப்பட்டது, இது சுமார் ஒரு நபர் இறந்ததாக மதிப்பிடப்பட்டது. அதன் மூன்று மில்லியன் மக்களில் மூன்றில் ஒரு பங்கு ஆனால் ஐந்து ஆண்டுகளில் அவர்களின் எண்ணிக்கை பஞ்சத்திற்கு முந்தைய மொத்த எண்ணிக்கையை தாண்டியது. மதத்திற்காக வழங்கப்பட்ட தகவல்கள் "முற்றிலும் நம்பகமானவை அல்ல, ஹிந்துக்கள் அதிகமாக மதிப்பிடப்பட்டிருக்கலாம், முகமதியர்கள் குறைவாக மதிப்பிடப்பட்டிருக்கலாம், மேலும் கிறிஸ்தவர்கள், யூதர்கள் மற்றும் பார்சிகள் தவிர, எஞ்சியவர்கள் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ யூகமானவர்கள்" என விவரிக்கப்பட்டது. . சாதி மற்றும் தேசியத்திற்கான புள்ளிவிவரங்கள் "பெரும்பாலும் யூகமானவை" என்றும் விவரிக்கப்பட்டது.[36] கிறிஸ்பின் பேட்ஸின் கருத்துப்படி, 1872 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு

...துணைக்கண்டத்தில் இதுவரை நடத்தப்படாத மிகக் குறைவான கட்டமைக்கப்பட்ட மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு மற்றும் அச்சுப்பொறியின் கனவாக உள்ளது, ஏனெனில் மக்கள்தொகையை முன்னரே தீர்மானிக்கப்பட்ட வகைகளில் பொருத்துவதற்குப் பதிலாக, மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பாளர்கள் மத நம்பிக்கைகள் மற்றும் தொழில்கள் குறித்து ஒப்பீட்டளவில் திறந்த கேள்விகளைக் கேட்டனர். இதன் விளைவாக குறிப்பாக ஆக்கிரமிப்புகள் பற்றிய நெடுவரிசைகளின் பெருக்கம். தனிநபர்கள் 'கான்-மேன்', 'பிம்ப்', 'விபச்சாரி', 'முட்டாள்' மற்றும் 'திருடன்' எனத் தோன்றினர், இல்லையெனில் அவர்கள் தோன்றலாம் அல்லது தங்களை விவரிக்கலாம். இன்னும் மோசமானது, சாதிகள் மற்றும் பழங்குடியினர் அவர்கள் 'ஆன்மிஸ்ட்', கிரிஸ்துவர், இந்து அல்லது முகமதியர் என பட்டியலிடப்பட்டது, பதிலளித்தவர்களின் சுய-பிரதிநிதித்துவத்திற்கு அப்பாற்பட்ட சிறிய அமைப்பு அல்லது அமைப்பு.[4]

புதிய குழுக்கள் வந்து செல்வதாலும், குழுக்களுக்கிடையில் இயக்கங்கள் இருப்பதாலும் சாதி என்பது ஒரு நிலையான பதவியாகக் கருதப்படக்கூடாது. பகத் அவர்களை "வரலாற்று ரீதியாக திரவம், தெளிவற்ற மற்றும் ஆற்றல் மிக்கவர்கள்" என்று விவரிக்கிறார் மேலும் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் கம்மா மற்றும் ரெட்டி சாதிகள் ஒத்த எண்ணம் கொண்ட, அரசியல் ரீதியாக உந்துதல் பெற்ற குழுக்களின் ஒருங்கிணைப்பின் மூலம் தோன்றியதை உதாரணமாகக் கூறுகிறார்.[7]

அதன் மாறுபாடு இருந்தபோதிலும், வயது தொடர்பான வெளியிடப்பட்ட தகவல்கள் சமூக சீர்திருத்தவாதிகள் மத்தியில் கணிசமான கோபத்தை ஏற்படுத்தியது, குறிப்பாக 1929 இன் குழந்தை திருமண தடைச் சட்டம் (சர்தா சட்டம்) தொடர்பாக.[l] 1931 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு ஆணையர், ஹட்டன், இந்த சட்டத்தை ஆதரித்தார். குழந்தைத் திருமணங்களின் பழக்கம் குறைந்து வருவதைக் கவனித்ததோடு, அந்தச் செயலானது சரிவை ஊக்குவிப்பதாகக் கண்டது. எலினோர் ராத்போன், பெண்களின் உரிமைகளுக்கான முக்கிய பிரச்சாரகர் மற்றும் ராஜ் அதிகாரிகள் இந்திய சமூகப் பிரச்சினைகளை பிடிப்பதில்லை என்று நம்புபவர், 1931 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின் புள்ளிவிவரங்களைப் பயன்படுத்தி, அத்தகைய திருமணங்கள் குறையவில்லை என்றும், அந்தச் செயல் காரணமாக அமைந்தது என்றும் தனது தவறான கூற்றை ஆதரிக்கிறார். எண்ணிக்கையில் குறிப்பிடத்தக்க அதிகரிப்பு. 1921ல் இருந்து 15 வயதுக்குட்பட்ட மனைவிகளின் எண்ணிக்கை 50 சதவீதம் அதிகரித்துள்ளதாகவும், 5 வயதுக்குட்பட்ட மனைவிகளின் எண்ணிக்கை நான்கு மடங்காக அதிகரித்துள்ளதாகவும், பெண்களின் வாழ்வு சீரழிந்து வருவதாகவும் அவர் கூறினார். இந்தியர்கள் தங்களுக்குத் தாங்களே உதவிக்கொள்ளத் தகுதியற்றவர்கள் என்றும், மாற்றத்தை ஊக்குவிப்பதற்குப் பதிலாக அதைச் செயல்படுத்துவதற்கு பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளிடமிருந்து உறுதியான அறிவுறுத்தல்கள் தேவை என்றும் அவள் நினைத்தாள். இதையொட்டி, நம்பத்தகாத தகவல்களின் அடிப்படையிலான விவாதங்கள், இந்திய தேசியவாதம் மற்றும் பொதுவாக நாட்டில் பிரிட்டனின் பங்கு பற்றிய கருத்துக்களை தெரிவித்தன. ராத்போன் தன்னை ஒரு இந்திய பெண்ணியவாதியான ராமா ராவ் எதிர்கொண்டார், அவர் ஆங்கிலேயர்கள் இந்திய கலாச்சாரத்தை சரியாக புரிந்து கொள்ளவில்லை என்றும், "படித்த இந்திய பெண்கள் தங்கள் நாட்டின் ஒவ்வொரு மாகாணத்திலும் சமூக தீமைகள் மற்றும் காலாவதியான பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் தப்பெண்ணங்களை ஒழிப்பதற்காக வேலை செய்கிறார்கள்" என்றும் கூறினார். , மற்றும் இந்திய சமூகத்தில் உள்ள சமூக தீமைகளை அகற்றுவது ஆங்கிலேயர்களின் பொறுப்பு என்ற வலியுறுத்தலை ஏற்க மறுத்துவிட்டோம்".[11]

மத்திய இந்தியாவில் இனம், சாதி மற்றும் பழங்குடி: ஆரம்ப தோற்றம்இந்திய மானுடவியல் கிறிஸ்பின் பேட்ஸ்

இந்தியாவின் இனவியல் கணக்கெடுப்பு இந்தியாவின் அனைத்து பழங்குடியினர் மற்றும் சாதிகள் பற்றிய பல தொகுதி கணக்கெடுப்பு. ஒரு புதுப்பிக்கப்பட்ட போதிலும்சமூக மற்றும் கலாச்சார குறிகாட்டிகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பது, பெரும்பாலும் முதல் கணக்கெடுப்புகளில் இல்லாததுஉடல் மானுடவியலாளர்களின் பணி மற்றும் 'மானுடவியல்' நுட்பங்கள், இது உண்மையில்அவர்களின் அடிப்படையை உருவாக்கியது, அது புறக்கணிக்கப்பட வேண்டும் என்று கூறப்பட்டது. உள்ள ஒரே வித்தியாசம்இரண்டு கணக்கெடுப்புகளுக்கு இடையேயான முறையானது ஆங்கிலேயர்கள் ஒரு கோடு வரைந்ததாக இருக்க வேண்டும்எண்ணிக்கையில் 2,000க்கும் குறைவான சமூகங்களை சேர்க்க மறுத்துவிட்டது, புதிய கணக்கெடுப்பு செல்லும்கடைசி 200 வரை கீழே; மற்றும் மண்டையோட்டு அளவீடுகள் ஒரு காலத்தில் முக்கிய குறிகாட்டியாக இருந்ததுவேறுபட்ட இன வகை, இந்த முறை இரத்தக் குழுக்கள் பெரும்பாலும் விரும்பப்பட வேண்டும்

உடல் வேறுபாட்டின் முக்கிய காட்டி.

இனம் பற்றிய கருத்து இந்திய அறிஞர்கள் மற்றும் கல்வியாளர்கள் மீது சக்திவாய்ந்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. ஆனால் அது இல்லைஇனம் என்ற எண்ணம் சமகால இந்தியாவிற்கே உரியது என்று கூறுவது. உண்மையில், யோசனைகள் உள்ளனவேறுபாடு, முழு சமூகங்களையும் விவரிக்க பொதுமைப்படுத்தப்பட்டது, அவை பல்வேறு வகைகளில் காணப்படுகின்றன

பண்டைய இந்திய நூல்கள். மேலும், இன்று இந்தியாவில், வெளியில் உள்ள கல்வியாளர்கள் மத்தியில்இந்தியாவில் அரசாங்கத்தால் நடத்தப்படும் மானுடவியல் ஆய்வில், பல்வேறு வகைகளைக் காணலாம்இந்தியர்களிடையே கலாச்சார, சமூக மற்றும் அரசியல் வேறுபாடுகள் பற்றி சிந்திக்கும் வழிகள் சமீபத்திய மற்றும் தொலைதூர கடந்த காலங்களில் சமூகங்கள். ஒரு மட்டத்தில், மாறுபட்ட சுருக்கம்எவ்வாறாயினும், இனப் பிரச்சினையில் புத்திஜீவிகளின் கருத்துக்கள் ஒரு ஒத்திசைவான ஒற்றுமையை உருவாக்கும் என்று கூற முடியாது. நிர்வாகத்தின் சில உறுப்புகளிலும் இந்தப் பிரச்சினையில் ஒருமைப்பாடு காணப்படுகிறது பரந்த மக்கள் மத்தியில். இந்த சிந்தனை முறை அல்லது 'உரையாடல்' விவரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு 'காலனித்துவ பேச்சு'. இனம் பற்றிய இந்த பேச்சு, ஐரோப்பிய காலத்திலிருந்து எழுகிறது.

காலனித்துவம், 'மேலதிகாரம்' என்று விவரிக்கப்படுகிறது, ஏனெனில் அதன் பயிற்சியாளர்களிடையே பலவிதமான பார்வைகள் இருந்தபோதிலும், மற்றும் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் இனக் கோட்பாடுகளின் சமகால விமர்சகர்கள் பலர் இருந்தபோதிலும், அது வடிவம் மற்றும் பொருளின் ஒற்றுமையை உள்ளடக்கியது: அதை ஏற்காதவர்கள் கூட அதன் அடிப்படை விதிமுறைகளை ஏற்க வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. இனம் பற்றிய சொற்பொழிவு மேலாதிக்கமானது, ஏனெனில் அது அதன் பயன்பாட்டில் உலகளாவியது: காலனித்துவவாதிகள் மற்றும் காலனித்துவப்படுத்தப்பட்டவர்கள் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் இன வகைபிரித்தல்களில் வகைப்படுத்தப்பட்டனர், மேலும் அத்தகைய வகைபிரித்தல்களில் முகஸ்துதியின்றி விவரிக்கப்பட்டவர்கள் கூட அவற்றின் செல்லுபடியாகும் மற்றும் பொருத்தத்தை பரவலாக நம்பினர். இந்திய உயரடுக்குகள் தங்கள் ஐரோப்பிய எஜமானர்களுடன் பொதுவான அம்சங்களைப் பகிர்ந்து கொள்வதில் ஆச்சரியமில்லை: மேற்கத்திய கல்வியின் உதவியுடன் மற்றும் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் ஆதாயத்தின் கீழ் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி மேம்படுத்தப்படக்கூடிய சொத்துக்கள். இது இருந்தபோதிலும், அதே நேரத்தில் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி இது ஒரு 'ஓரியண்டலிஸ்ட்' சொற்பொழிவாக இருந்தாலும், உலகளாவிய ரீதியில்

இனம் பற்றிய 'விஞ்ஞான' கோட்பாடுகள் பயன்படுத்தப்பட்டன, மேலும் இந்திய துணைக்கண்டத்திற்குள் 'வரைபடம்' (அல்லது பட்டாம்பூச்சிகள் போன்ற பின் பொருத்தப்பட்ட) வெவ்வேறு இனங்களில் எவ்வளவு நுணுக்கம் அல்லது பலவகைகள் விவரிக்கப்பட்டாலும், எப்பொழுதும் ஒரு தவிர்க்க முடியாத முடிவு எடுக்கப்பட்டது. : நவீன ஐரோப்பியர் (குறிப்பாக பிரிட்டன்) மற்ற எவரையும் விட உயர்ந்தவர்

இனம், மற்றும் ஐரோப்பிய மற்றும் பிற இனங்களுக்கு இடையே உள்ள வித்தியாசத்தின் அளவு ஒரே நேரத்தில் 'பொருள்' (அல்லது புறநிலைப்படுத்தப்பட்ட) மக்கள்தொகையின் பின்தங்கிய நிலையின் அளவீடு ஆகும்.

பரந்த சதி எதுவும் இல்லை, இனத்திற்கும் சாதிக்கும் இடையிலான உறவைப் பற்றிய எந்த ஒரு கருத்தும் இல்லை, மேலும் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டு அறிஞர்களிடையே ஆர்வமற்ற ஊகங்கள் பிரிட்டிஷ் சாம்ராஜ்யத்தை நிர்வகிக்கும் சிக்கலான வணிகத்துடன் மட்டுமே மறைமுகமாக தொடர்புடையவை. ஆயினும்கூட, 'இனம்' பற்றிய பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் கருத்து அதன் விமர்சகர்களை விட அதிகமாக உள்ளது, மேலும் இன்றுவரை பிரிட்டனிலும் இந்தியாவிலும் அரசியல், சமூக மற்றும் கலாச்சார வேறுபாடுகளின் பிரபலமான மற்றும் சில கல்விக் கருத்துக்களுக்கு அடிப்படையாக உள்ளது. இதில், மானுடவியலின் 'அறிவியல்' மற்றும் பல சமூக அறிவியல்களைப் போலவே, இது நவீன தொழில்துறை சமூகத்தின் அரசியல், தொழில்நுட்பம் இல்லாவிட்டாலும், நிர்வாகத்திற்கு அதன் நடைமுறை பொருத்தத்தை காட்டிக்கொடுக்கிறது.

இனம் என்ற எண்ணம் பயனுள்ளதாக இருக்க வேண்டும், இருப்பினும், அதை 'உண்மை' ஆக்குவதில்லை, மேலும் பத்தொன்பதாம் மற்றும் இருபதாம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் இனம் மற்றும் சாதி பற்றிய கருத்தாக்கங்களின் பயன்பாடும் பொருத்தமும் இருக்கும் ஒரு காலகட்டத்தை நோக்கி நாம் தற்போது நகர்கிறோம். குறைந்து கொண்டே இருக்கும்.

இது சம்பந்தமான சர்ச்சையானது, இந்தியாவிலும் அமெரிக்காவிலும் நேர்மறையான பாகுபாடு மற்றும் 'இடஒதுக்கீடு' பிரச்சினைகளில் கவனம் செலுத்துகிறது. வரலாற்றாசிரியர்கள் மத்தியில் அரசியல் மற்றும் கலாச்சாரங்கள் பற்றிய ஆய்வு மற்றும் சாதி மற்றும் வர்க்கம் பற்றிய ஆய்வில் இருந்து விலகி உள்ளது.

- இன்னும் தீர்மானிக்க முடியாத விளைவுகளுடன். எவ்வாறாயினும், இனம் என்ற கருத்து சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி மேற்கத்திய சிந்தனையின் வரலாற்றில் ஒரு தருணத்தை கைப்பற்றியது, மேலும் அதன் தாக்கத்தை மிகைப்படுத்த முடியாது.

ஆயினும்கூட, கடந்த இரண்டு நூற்றாண்டுகளின் சமூக வரலாற்றில், குறிப்பாக ஐரோப்பிய காலனித்துவ வரலாற்றில் இனக் கோட்பாட்டின் முக்கியத்துவம் இன்னும் குறைத்து மதிப்பிடப்படுகிறது, மேலும் இந்தியா இன்னும் பல தப்பெண்ணங்கள் மற்றும் நாகரீகங்களில் இருந்து விடுபடுவதைக் காணலாம்.

அதே காலகட்டத்தில் மற்ற காலனித்துவ பிரதேசங்கள். எவ்வாறாயினும், இந்த அர்த்தத்தில், இந்தியா தனித்துவமானது அல்ல, மேலும் தெற்காசியாவில் இனம், சாதி மற்றும் பழங்குடி பற்றிய கருத்துக்கள் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் காலனித்துவ சாம்ராஜ்யங்களில் வேறு இடங்களில் பல ஒப்புமைகளைக் கொண்டுள்ளன. அதே நேரத்தில் நான்

நாம் அனைவரும் நன்கு அறிந்த இனம் என்ற கருத்தாக்கத்தின் எழுச்சி அல்லது மேலாதிக்கம் பற்றி தவிர்க்க முடியாதது எதுவுமில்லை என்று வாதிடலாம், ஒருவேளை இன்னும் சர்ச்சைக்குரியதாக இருக்கலாம்: அறிவார்ந்த நாகரீகங்கள் எந்த நேரத்திலும் மிகவும் வித்தியாசமான போக்கை எடுத்திருக்கலாம், மேலும் அது தனிப்பட்ட உறவுகளில் உள்ளது. அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பாவில் உள்ள ஒப்பீட்டளவில் சிறிய அறிவார்ந்த உயரடுக்கிற்கு இடையே கருத்து பரிமாற்றம் மற்றும் இந்த நேரத்தில் ஆப்பிரிக்கா, மத்திய கிழக்கு மற்றும் ஆசியாவின் காலனித்துவ நிர்வாகங்களில், இனம் பற்றிய நவீன கருத்தாக்கத்தின் தோற்றத்தை நாம் காணலாம். இந்த நிறுவனத்தில் 'ஆய்வகம்' என்பது வெறுமனே இந்தியா அல்ல, ஆனால் ஒட்டுமொத்த மனிதகுலம், மற்றும் முன்னுதாரணமாக இருந்தாலும்புதிய அறிவியலின் உயரடுக்கு, இந்தியாவிலும் மேற்கிலும், அதன் எபிஸ்டெமோலஜி பொதுவாக 'அறிவியலுடன்' மிகவும் பொதுவானது, அதே சமயம் அதன் பயன்பாடுகள் தனித்துவமாக ஏகாதிபத்தியம் அல்ல,ஆனால்சிறப்பியல்பு,பொதுவாக,நவீனத்தின்செயல்பாட்டின்முறை,மையப்படுத்தப்பட்ட, அதிகாரத்துவ அரசு.